وقتی یک دستگاه DVR برای دوربین های مداربسته خود تهیه می‌کنید، ممکن است با خود فکر کنید که برخی از این پورت ها چه کاربردی دارند. این مقاله به توضیحاتی درباره‌ی برخی از آنها، دلیل وجودشان و کمی از تاریخچه‌ی آنها می‌پردازد.
USB = Universal Serial Bus
USB یک استاندارد صنعتی است که در اواسط دهه‌ی ۱۹۹۰ برای جایگزینی پورت های سریال و PS2 که سرعت کمتری داشتند، در رایانه‌ها توسعه یافت. هدف از آن، امکان اتصال دستگاه‌هایی مانند ماوس، صفحه‌کلید، درایو دیسک، آداپتورهای شبکه، پخش‌کننده‌های رسانه‌های قابل‌حمل و سایر دستگاه‌هایی بود که با استفاده از این PORT به سیستم متصل می‌شدند. این استاندارد با گذر زمان پیشرفت کرده و نسخه‌های مختلفی مانند USB 1.x، USB 2.0، USB 3.0، USB 3.1 و USB Type-C ارائه شده‌اند. DVRها و NVRها نیز این روند را ادامه داده و پورت‌های USB را برای اتصال ماوس و درایوهای فلش یا هارد دیسک‌ها به واحد خود فراهم می‌کنند. متأسفانه، سیستم عامل این دستگاه‌ها از صفحه‌کلیدهای USB پشتیبانی نمی‌کند و فقط می‌توان از صفحه‌کلید مجازی آنلاین برای وارد کردن اطلاعات استفاده کرد. DVRها و NVRها شباهت زیادی به رایانه‌ها دارند، بنابراین دستگاه متصل شده باید توسط سیستم عامل پشتیبانی شود. این موضوع به‌ویژه هنگام اتصال درایوها اهمیت دارد، به‌عنوان مثال، ممکن است بخواهید از یک درایو USB استفاده کنید که برای دستگاه جدید باشد و قابل پشتیبانی نباشد.
یک DVR یا NVR که در دوره‌ای خاص تولید شده، تنها از درایوهای فلش و هارد دیسک‌هایی با ظرفیت مناسب آن دوره پشتیبانی می‌کند. به‌عنوان مثال، در سال ۲۰۰۷ درایو فلش ۶۴ گیگابایتی یا هارد دیسک ۶ ترابایتی وجود نداشت. هیچ مشکلی ندارد اگر یک درایو USB را به دستگاه متصل کنید تا ببینید آیا شناسایی می‌شود یا نه، چراکه این PORT به صورت “plug and play” (اتصال و استفاده) عمل می‌کند.
پورت اترنت :
یک کانکتور ۸P8C، که معمولاً به نام RJ45 شناخته می‌شود، تبدیل به یک اتصال بسیار مهم شده است، زیرا وب جهانی با استفاده از این پورت استاندارد اترنت بر روی انواع دستگاه‌ها متصل می‌شود. DVRها معمولا دارای یک PORT اترنت هستند که امکان اتصال به روتر را برای دسترسی به واحد از طریق اینترنت فراهم می‌کنند. NVRها نیز همین پورت را دارند و ممکن است دارای پورت‌های “Power over Ethernet” (تغذیه از طریق اترنت) باشند که به دوربین‌ها امکان اتصال برای تغذیه و انتقال داده‌های ویدئویی را می‌دهد. می‌توانید یک NVR 8 کاناله خریداری کنید که دارای یک سوئیچ داخلی ۸port POE است که به شما اجازه می‌دهد ۸ دوربین شبکه IP را به پشت دستگاه وصل کنید. همچنین می‌توانید یک NVR 8 کاناله بخرید که هیچ POE داخلی ندارد، بنابراین داده‌های ویدئویی باید از طریق شبکه به NVR ارسال شوند. این امر ممکن است شبکه را شلوغ کند اگر دستگاه‌های دیگری هم از همان روترها و سوئیچ‌ها استفاده کنند، اما راه‌هایی برای طراحی توپولوژی شبکه به‌منظور کاهش یا جداسازی ترافیک وجود دارد.
حتما بخوانید: راه اندازی دستگاه DVR برای سیستم مداربسته
کانکتور BNC :
کانکتور BNC نام خود را از مخفف “Bayonet Neill–Concelman” گرفته است که ترکیبی از مکانیزم قفل شونده بیونتی و نام مخترعان آن، پل نیل و کارل کانسلمان است. کانکتور BNC یک اتصال فرکانس رادیویی سریع است که معمولاً در نسخه‌های ۵۰ و ۷۵ اهم برای کابل کواکس ساخته می‌شود. این کانکتور به دلیل امکان اتصال سریع و آسان، تبدیل به قلب و روح DVRهای آنالوگ و HD-CVI شده است. بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند از کابل‌های کواکس موجود استفاده کرده و آنها را با فناوری‌های جدیدی مانند HD-CVI به کار بگیرند، به‌جای آنکه کل سیستم را به فناوری IP تغییر دهند. در حالی که فناوری IP ممکن است آینده باشد، این کانکتور با فناوری‌های جدید هم‌خوانی داشته و به‌نظر می‌رسد تا سال‌ها کارآمد باقی بماند. تا زمانی که کابل‌های کواکس وجود دارند، کانکتور BNC گزینه‌ی پیش‌فرض باقی خواهد ماند.
کانکتور RCA :
کانکتور RCA برای انتقال سیگنال‌های صوتی و تصویری طراحی شده و نام خود را از “Radio Corporation of America” گرفته است که در اوایل دهه‌ی ۴۰ برای اتصال داخلی در کنسول‌های رادیو-فونوگراف خانگی طراحی شد. این پورت در طول سال‌ها تکامل یافته و شامل انتقال ویدئو با رنگ‌های معروف قرمز، سفید و زرد (ویدئوی ترکیبی) شده است. DVRها و NVRها معمولا این کانکتور را برای ورودی و خروجی صدا به‌کار می‌گیرند، چرا که انتقال ویدئو در DVRها توسط BNC و در NVRها از طریق شبکه انجام می‌شود.
پورت HDMI :
HDMI مخفف “High-Definition Multimedia Interface” (رابط چندرسانه‌ای با وضوح بالا) است و یک رابط اختصاصی برای ارسال ویدئو و صدا به دستگاه‌های سازگار با HDMI و بالعکس است. ویدئو بدون فشرده‌سازی و صدا می‌تواند فشرده یا بدون فشرده‌سازی منتقل شود. DVRها و NVRها این پورت را به‌عنوان گزینه‌ای برای اتصال به تلویزیون یا مانیتور برای نمایش زنده یا پخش مجدد ویدئو و همچنین تنظیم تنظیمات دستگاه از طریق منوها ارائه می‌دهند. مهم‌ترین مزیت این port نسبت به VGA، توانایی ارائه وضوح بالا بدون افت کیفیت ویدئو است که به ما امکان مشاهده تعداد بیشتری از دوربین‌ها را به‌طور واضح و با جزئیات بیشتر می‌دهد.
RS485 :
در گذشته پورت‌های زیادی وجود داشتند که اکنون به‌مرور در حال حذف شدن هستند. بارزترین آنها RS485 است که برای کنترل دوربین‌های PTZ استفاده می‌شود. با گسترش فناوری دوربین‌های IP و HD-CVI، اکنون اتصال PTZ از طریق یک کابل انجام می‌شود و دیگر نیازی به کابل‌های اضافی برای کنترل PTZ نیست. این port ممکن است هنوز در سیستم‌های ترکیبی و سه‌گانه موجود باشند، اما هر کسی که سیستم جدیدی می‌خرد باید یکی از فناوری‌های جدید را انتخاب کند، زیرا نظارت تصویری برای حفاظت از دارایی‌ها است. VGA ممکن است کمی بیشتر باقی بماند، اما توانایی HDMI در انتقال ویدئو با کیفیت بالا بدون افت و همچنین انتقال صدا از طریق همان کابل، آن را بسیار محبوب و راحت کرده است. port های RS232، PS2 و LPT همگی به تاریخ پیوسته‌اند، اما احتمالاً هنوز دستگاه‌هایی وجود دارند که از این ها استفاده می‌کنند.
نتیجه گیری :
بدون شک، پورت‌های استاندارد جدیدی نیز به وجود خواهند آمد، زیرا همیشه در حال توسعه یا بهبود هستند. تیم‌های تحقیق و توسعه در تمامی شرکت‌های فناوری در تلاش برای دستیابی به نوآوری بعدی هستند تا بتوانند یک port استاندارد جدید برای سال‌های آینده ایجاد کنند. شرکت‌های سازنده DVR و NVR هر port جدیدی را که مفید و محبوب شود، در سیستم‌های خود ادغام خواهند کرد. به‌عنوان مثال، اگر پورتی جایگزین USB 3.0 برای اتصال هارد دیسک‌های خارجی شود، این استاندارد به‌سرعت رایج خواهد شد. هارد دیسک‌های امنیتی مهم‌ترین بخش یک NVR هستند، زیرا برای ضبط فیلم‌های ویدئویی استفاده می‌شوند. این حوزه‌ای است که فناوری نیاز به بهبود دارد.
امیدواریم مقاله فوق توانسته باشد هر چند اندک در جهت جلوگیری متضرر شدن خریداران دوربین مداربسته اطلاعاتی را به نظر برساند . در آخر پیشنهاد می شود ، همواره در خرید ها کسب اطلاعات را فراموش نکنید .
همکاران ما در شرکت ایمن تصویر امرتات نیز همواره آماده ارائه راهنمایی و مشاوره در خرید دوربین مداربسته می باشند .
