با کنار گذاشتن بحث های میان گیمرهای ویدیویی در مورد اینکه چشم انسان قادر به دیدن چه چیزی است، در صنعت نظارت تصویری، ۳۰ FPS به صورت واقعی در نظر گرفته می شود، به این معنی که تماشای ویدیو با سرعت عادی عملا همانند تماشای صحنه با چشم غیر مسلح به نظر می رسد. در حالتی که یک افسر امنیتی ساختمان برای تماشای یک پارکینگ و ثبت رویدادهای مشکوک به ویدیو نیاز دارد، ۳۰ FPS از مشاهده زنده غیرقابل تشخیص است. در نیمی از زمان واقعی، نرخ فریم در ثانیه ۱۵، تماشای یک خودرو در پارکینگ، یا تماشای فردی که در حال قدم زدن به سمت یک خودرو است، شاید برای وارد شدن به آن، تنها کمی در پخش ویدیو اختلال ایجاد کند. به سختی قابل توجه است. نرخ فریم ۱۵ هنوز هم از نظر دیدن آنچه در پارکینگ اتفاق می افتد بسیار قابل استفاده است. برای کسی که می خواهد دوربین های امنیتی را در خارج از خانه خود نصب کند، نرخ فریم ۷.۵ هنوز هم برای دیدن آنچه اتفاق می افتد بسیار مناسب است. این پخش کمی پر سر و صدا به نظر می رسد، اما هنوز هم می تواند تصاویر ارزشمندی را برای تجزیه و تحلیل فراهم کند.
شاید به نظر برسد که Real – Time بهترین گزینه برای همه کاربردها باشد، اما از نظر ضرورت، بسیاری از خریداران از نتایج سیستمی که نرخ های فریم کم تر از Real – Time تولید می کند، راضی خواهند بود.